Wytwarzanie brykietu z trocin i wiórów.
Brykiet z trocin, wiórów i innych odpadów produkcji tartacznej, to jeden z bardziej ekologicznych materiałów opałowych. Jego wykorzystanie regularnie wzrasta, co jest wynikiem wzmożonego nacisku władz na przechodzenie na ekologiczne ogrzewanie domów i mieszkań. Dzięki temu też, wiele warsztatów stolarskich oraz tartaków może skorzystać z dodatkowych przychodów, sprzedając odpad produkcyjny do przetworzenia na brykiet. Niektóre stolarnie i tartaki wręcz inwestują we własne linie produkcyjne do brykietu, w maszyny do brykietowania. Dzięki temu też, zwiększają poziom swoich dochodów co jest w tym przypadku bardzo ważne.
Inwestycje w maszyny do brykietowania.
Aby rozpocząć produkcję brykietu, trzeba będzie poczynić pewne inwestycje. Oczywiście ważne będą tutaj same maszyny do brykietowania trocin i wiórów. Jednakże nie da się obejść bez odpowiednio przygotowanej infrastruktury magazynowej oraz produkcyjnej. Chodzi przede wszystkim o prawidłowo przygotowane pomieszczenia do składowania trocin oraz gotowego już brykietu. Pomieszczenia te powinny być precyzyjnie zabezpieczone przed wilgocią. Muszą być także ogrzewane i wentylowane. Dzięki temu bowiem zarówno trociny na brykiet jak i gotowy brykiet będą dodatkowo suszone. Jest to bardzo ważne, bowiem nadmierny poziom wilgotności trocin, będzie ograniczać jakość wytwarzanego brykietu. Nadmierny zaś poziom wilgotności gotowego brykietu będzie negatywnie wpływać na kocioł grzewczy oraz na wartość opałową brykietu. Ważne jest także aby maszyny do brykietowania nie były narażone na korozję przez wzgląd na nadmierny poziom wilgotności. Można tutaj więc powiedzieć, iż wilgoć będzie najgorszym wrogiem zarówno w procesie brykietowania jak i w procesie spalania brykietu.
Spalanie brykietu a jego warunki.
Same spalanie brykietu przebiega dokładnie tak samo jak w przypadku zwykłego drewna. Będziemy tutaj mieć więc do czynienia z procesem zgazowywania drewna. Pod wpływem wysokiej temperatury z drewna wydziela się gaz drzewny a pozostałość po tym procesie to węgiel drzewny który będzie się lekko żarzyć. W przypadku zbyt wysokiego poziomu wilgotności brykietu drzewnego będziemy mieć do czynienia z obniżeniem sprawności jego spalania. W takich sytuacjach w pierwszej kolejności energia cieplna powstająca w wyniku zgazowywania drewna będzie marnowana na odparowanie wilgoci z mokrego brykietu. Będzie to oczywiście skutkować mniejszą ilością ciepła przekazaną do czynnika grzewczego. Ponadto, parująca woda będzie także przyczyną korodowania kotła grzewczego. Można więc powiedzieć, iż wilgotny brykiet będzie mniej wydajny a dodatkowo będzie stwarzać zagrożenie niszczenia kotła. Jego zbyt szybkiego wyeksploatowania. Dlatego też, maksymalny poziom wilgotności brykietu do spalania nie powinien przekraczać 10%. Jest to wartość ustalona jako górna granica, a jej przekroczenie już będzie powodować poważne straty ciepła i podniesienie ryzyka korodowania kotła.